တုနုိင္းမဲ့ ေက်းဇူးရွင္
………………………..
ဘဝကအရြက္က်ရာအပင္ေပါက္ရင္း
ကၽြန္ေတာ့္ဘဝကုိ
အေဖခ်ယ္မႈန္းေပးခဲ့တယ္
အေမခ်ယ္မႈန္းေပးခဲ့တယ္
ဟုတ္တယ္………..
ေလနွင္ရာလြင့္ေမ်ာမိေနတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ဘဝ
အေဖကုိယ္တုိင္ထုဆစ္ၿပီး
အေမကုိယ္တုိင္ခ်ယ္သေပးနုိင္ခဲ့တယ္…။
………………………..
ဘဝကအရြက္က်ရာအပင္ေပါက္ရင္း
ကၽြန္ေတာ့္ဘဝကုိ
အေဖခ်ယ္မႈန္းေပးခဲ့တယ္
အေမခ်ယ္မႈန္းေပးခဲ့တယ္
ဟုတ္တယ္………..
ေလနွင္ရာလြင့္ေမ်ာမိေနတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ဘဝ
အေဖကုိယ္တုိင္ထုဆစ္ၿပီး
အေမကုိယ္တုိင္ခ်ယ္သေပးနုိင္ခဲ့တယ္…။
ဒီလိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ့္ဘဝ
“လူသား”ဆုိတဲ့
သဘာဝဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲမွာ
အေဖနဲ႔အေမ……..
ပုိ႔ေဆာင္ေပးခဲ့တာေပါ့….။
ကၽြန္ေတာ္လည္းဘာရယ္မွန္းမသိေပမဲ
အေဖ အေမပုိ႔ေပးတဲ့
ဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲကုိေတာ့
အခ်ိန္ၾကာျမင္စြာ
စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့
ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့အခုိ
“သား…..သာ…..ေရ..”ဆုိတဲ့
အေဖ အေမတုိ႔ရဲ႕ႏႈတ္ဖ်ားက
နားဝင္ခ်ိဳတဲ့ေတးသြားနဲ႕အတူ
ကၽြန္ေတာ့္နားကုိပဲ့တင္ေစၿပီး
အျပာေရာင္ခ်ယ္သထားတဲ့
“ေကာင္းကင္”
အေရာင္ေတြျဖန္႔ေဝထားတဲ့
“ေနမင္း”
ၾကယ္စင္ေတြၿခံရံေနတဲ့
“လမင္း” တုိ႔ကုိ
အေဖနဲ႔ အေမဟာ
ကၽြန္ေတာ့ကုိျမင္ေစခဲ့ၿပီေပါ့……
No comments:
Post a Comment